Wykorzystanie charakterystyk minerałów do ich identyfikacji. Większość minerałów można scharakteryzować i sklasyfikować na podstawie ich unikalnych właściwości fizycznych: twardości, połysku, koloru, smug, ciężaru właściwego, rozszczepienia, pęknięcia i wytrzymałości.
Fizyczne właściwości minerałów są określane przez strukturę atomową i chemię krystaliczną minerałów. Najbardziej powszechnymi właściwościami fizycznymi są postać krystaliczna, kolor, twardość, rozszczepienie i ciężar właściwy. Jednym z najlepszych sposobów identyfikacji minerału jest zbadanie jego formy krystalicznej (kształtu zewnętrznego).
Oto pewne sugestie:
Szukaj błyszczących czarnych lub ciemnozielonych kryształów i fragmentów rozszczepień tworzących spłaszczone pryzmaty w przekroju (kąty narożników 56 i 124 stopnie). Kryształy mogą być krótkie lub długie, a nawet przypominające igły w łupkach amfibolitowych. Charakterystyka: Szklisty połysk; twardość od 5 do 6.
Najbardziej niezawodnym sposobem identyfikacji minerału za pomocą koloru jest test smug. Jest bardziej niezawodny, ponieważ chociaż kolor okazu może się zmieniać, jego smuga jest zwykle taka sama.
Fizyczne właściwości minerałów są związane z ich składem chemicznym i wiązaniem. Niektóre cechy, takie jak twardość minerału, są bardziej przydatne do identyfikacji minerałów. Kolor jest łatwo dostrzegalny iz pewnością oczywisty, ale zwykle jest mniej wiarygodny niż inne właściwości fizyczne.
Geolodzy używają następujących testów do rozróżnienia minerałów i skał, które tworzą: twardość, kolor, smuga, połysk, rozszczepienie i reakcja chemiczna. Do określenia twardości minerałów stosuje się test zarysowania opracowany przez niemieckiego mineraloga Fredriecha Mohsa w 1822 roku.
Najczęstszymi minerałami skałotwórczymi są krzemiany (patrz t. IVA: klasy mineralne: krzemiany), ale obejmują również tlenki, wodorotlenki, siarczki, siarczany, węglany, fosforany i halogenki (patrz t. IVA: klasy mineralne: niekrzemiany).
Narzędzia do identyfikacji minerałów
Jeśli część kryształu pęka z powodu naprężenia, a złamany kawałek zachowuje gładki płaski lub kryształowy kształt, minerał ulega rozszczepieniu. Minerał, który po odłamaniu nigdy nie wytwarza żadnych skrystalizowanych fragmentów, nie ma pęknięć.
Mika jest jednym z najłatwiejszych do zidentyfikowania minerałów, ponieważ występuje w płaskich arkuszach, takich jak połączone ze sobą arkusze celofanu lub szkła. Często cienkie płaty miki można łatwo od siebie oddzielić - łatwo złuszczają się.
Jeszcze bez komentarzy