Historia zabójczych aplikacji
Historyk Niall Ferguson mówi, że ma odpowiedź. W swojej nowej książce, Civilization: The West and the Rest, Ferguson przypisuje sześć „zabójczych aplikacji”, czyli wydarzeń społecznych: konkurencja, nauka, własność, medycyna, konsumpcja i praca.
We wczesnych latach 90. przeglądarka internetowa Mosaic była zabójczą aplikacją internetową. Wkrótce pojawił się Netscape i inni.
W terminologii marketingowej zabójcza aplikacja (powszechnie skracana do zabójczej aplikacji) to dowolny program komputerowy lub oprogramowanie, które jest tak konieczne lub pożądane, że udowadnia podstawową wartość jakiejś większej technologii, takiej jak sprzęt komputerowy, konsola do gier wideo, oprogramowanie, język programowania, platforma oprogramowania lub plik ...
Wiadomości ze smartfonów i innych komputerów zastępują pocztę elektroniczną wśród wielu młodszych użytkowników, ale poczta elektroniczna nadal jest zdecydowanie nie. 1 „zabójcza aplikacja” dla firm.
Zabójcza aplikacja to aplikacja, która jest tak użyteczna, że ludzie kupują sprzęt tylko po to, by móc go uruchomić. Zabójczą aplikacją na PC był arkusz kalkulacyjny (Visicalc).
Dzisiejsze 19 procent światowej populacji, ludzie Zachodu posiadają dwie trzecie jej bogactwa. Historycy ekonomii nazywają to „Wielką Rozbieżnością”.„A ten slajd jest najlepszym uproszczeniem historii Wielkiej Rozbieżności, jakie mogę ci zaoferować.
„Według niego Zachód wzniósł się ponad resztę dzięki opracowaniu sześciu„ zabójczych aplikacji ”: i) bardziej fragmentarycznego otoczenia politycznego, które sprzyjało konkurencji i innowacjom zarówno między państwami, jak i wewnątrz nich; ii) upodobanie do otwartych badań i naukowe podejście do przyrody; iii) prawa majątkowe i ...
Zabójcza technologia jest radykalną innowacją, opartą na nowych produktach i / lub procesach, która przy wysokich osiągach technicznych i / lub ekonomicznych niszczy wartość użytkową ustalonych technik, które były wcześniej sprzedawane i stosowane.
Rok później Bricklin i jego kolega z MIT, Bob Frankston, utworzą Software Arts i będą współpracować z wydawnictwem Personal Software, aby rozwijać, sprzedawać i wypuszczać ich „zabójczą aplikację”, jak to opisywali ówcześni entuzjaści informatyki.
Pierwszym ogólnie przyjętym przykładem „zabójczej aplikacji” w grach jest Space Invaders, wydany na arkady w 1978 roku i przeniesiony na konsolę Atari VCS (Atari 2600) w 1980 roku, czterokrotnie zwiększając sprzedaż trzyletniej wówczas platformy Atari 2600. Donkey Kong był zabójczą aplikacją na konsolę ColecoVision w 1982 roku.
Jeszcze bez komentarzy